กฐิน

ขณะที่พระพุทธเจ้าได้พักอยู่ ณ พระ เชตวันมหาวิหาร กรุงสาวัตถี แคว้นโกศล ได้มีพระภิกษุจากเมืองปาฐารัฐ หรือ ปาไถยรัฐ จำนวน ๓๐ รูป ซึ่งถือธุดงควัตรอย่างยิ่งยวด มีความประสงค์จะเข้าเฝ้า สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงพากันเดินทางมุ่งหน้าไปยังเมืองนั้น พอถึงเมืองสาเกตก็เป็นวันเข้าพรรษาพอดี เดินทางต่อไปมิได้ต้องอยู่จำพรรษาที่เมืองสาเกตตามพระวินัยบัญญัติ ขณะที่จำพรรษาอยู่ ณ

เนื่องด้วยวัดดงสะคร่านกำลังดำเนินการก่อสร้างศาลาการเปรียญแต่ยังไม่แล้วเสร็จ และยังขาดทุนทรัพย์ในการก่อสร้าง จึงได้มีการจัดงานทอดกฐินขึ้น ดังนั้นทางคณะกรรมการวัดและชาวบ้านดงสะคร่าน จึงได้บอกบุญมายังท่านผู้ใจบุญใจกุศลทั้งหลาย ได้ร่วมกันเป็นเจ้าภาพกฐินสามัคคีและบริจาคทรัพย์เพื่อสมทบทุนในการก่อสร้างศาลาการเปรียญหลังนี้ให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าท่านผู้มีจิตศรัทธาและมีจิตใจอันงามมั่นคงในพระรัตนตรัยคงให้ความอนุเคราะห์ช่วยเหลือในการสร้างบุญกุศลบารมีในครั้งนี้เป็นอย่างดียิ่ง ด้วยอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย โปรดจงดลบันดาลให้ท่านและครอบครัวจงประสบแต่ความสุข ความเจริญ ลาภ ยศ สรรเสริญ และเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณธนสารสมบัติ จงทุกประการด้วยเทอญฯ

ย้อนไปราว 440 ปีที่แล้ว ครั้นสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชครองเมืองอยู่เวียงจันทร์ ด้วยเหตุใดไม่ทราบแน่นอน ได้ย้ายเมืองพร้อมไพร่พล ช้างม้าวัวควาย ราชทรัพย์ต่างๆมาอยู่ ณ โนนเมืองเพ็ง (โนนเมืองเพ็ง จ.ขอนแก่น ในปัจจุบัน) ปฐมเหตุแห่งเรื่องราวนี้ได้เกิดขึ้นเมื่อคราวโรคระบาดได้คร่าชีวิตผู้คนในเมืองไปเป็นจำนวนมาก นั่นคือโรคห่าหรือโรคฝีดาษ เพราะสมัยก่อนไม่มียารักษา ทำให้ผู้คนต่างล้มตายไป ครั้นหลัง ณ ตอนนี้