เรื่องการกินเจ
คนเรามันไม่ได้วิเศษเพราะการกินผักกินเนื้อนะ แต่มันวิเศษด้วยการกินเพราะการพินิจพิจารณาโดยแยบคาย อันผักหญ้าเนื้อนั้นมันไม่ได้รู้เรื่องดีเรื่องชั่วเหมือนคนเราจิตเราดอก พระธรรมคำสอนแง่หนักเบาต่างหากที่เรานำมาพินิจพิจารณาแล้วนำมาสอนตนจะทำให้เราดีขึ้นได้ เรื่องกินอยู่หลับนอน อะไรๆพระพุทธเจ้าก็ทรงบัญญัติไว้หมดแล้วไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรกับกินเจไม่กินเจ กินเนื้อไม่กินผักกินแต่ผักไม่กินเนื้ออันไหนกินได้ฉันได้ท่านก็บัญญัติไว้หมดแล้ว
ถ้าท่านคิดว่าการกินแต่ผักทำให้ท่านเลิศเลอเป็นผู้วิเศษขึ้นมาได้อันนี้ผมก็สุดปัญญาที่จะสอนท่าน ถ้าการแต่ผักอย่างท่านว่าเป็นผู้บริสุทธิ์สิ้นกิเลสจบพรหมจรรย์ได้มนุษย์ไม่ได้สิ้นกิเลสหรอกวัวควายเป็นต้นนั่นเหละมันจะสิ้นก่อนเพราะมันไม่ได้กินเนื้อมันกินแต่ผักแต่หญ้าเต็มปากเต็มพุงทำไมลูกมันถึงเต็มท้องไร่ทุ่งนา ถ้าการกินแบบท่านว่าเป็นของเลิศ วัวควายมันเลิศก่อนแล้วเพราะมันเกิดมามันก็กินแล้ว โดยไม่ต้องมีใครคอยสอนถึงท่านกินยังไงมันก็ไม่เท่าวัวเท่าควายกินหรอกเพราะวัวควายมันปฏิเสธเนื้อโดยประการทั้งปวงกินแต่ผักแต่หญ้า ถ้าจะกินเจฉันเจกินผักไม่กินเนื้อผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่การไปตำหนิคนโน้นคนนี้ว่ากินเนื้อเป็นเปรตเป็นผีมันไม่สมควรแล้วก็มาหลงตนยกย่องตนว่าเป็นผู้ประเสริฐกว่าคนอื่นเขา ท่านดูใจของท่านเองก็ได้นี่ ว่ามันประเสริฐตรงไหนหรือยัง ถ้ายังไม่ประเสริฐให้รีบแก้ ราคะ โทสะโมหด ที่เผาหัวอยู่นั่นล่ะ มันเป็นสิ่งที่ท่านต้องแก้เสียโดยเร็วพลัน ไม่ใช่วันๆเทียวแต่ชวนหาคนมากินผัก ไอ้ผักนั้นผมก็กิน คนเรามันประเสริฐเลิศได้ด้วยความประพฤติ มิใช่เพราะการกิน ส่วนเรื่องการกินเป็นเรื่องรองๆอย่าเอามาเป็นเรื่องเอกท่านจะกินก็กินเถอะเจผักของท่านนั้นผมไม่เอาด้วยหรอก
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เทศน์แก่พระอาจารย์อุ่น กัลยาณธัญโม ซึ่งเป็นลูกศิษย์ผู้ใหญ่ของท่าน เมื่อท่านพูดจบลง คณะญาติโยมที่มาด้วยเงียบกริบมองตากันปริบๆ ไม่มีใครกล้าพูดกล้าแสดงอะไรอีก บางคนรู้สึกเหมือนฟ้ามันผ่าลงที่กบาลฤดูแล้ง บางคนก็คงจะเห็นเหตุผลที่ท่านแสดงอย่างคมคาย แต่สำหรับบางคนทีจิตใจไม่ยอมรับความจริงก็ถือว่าเป็นกรรมของสัตว์ไป
